Wat baten kaars en bril als de uil(en) niet ziene wil(len)?

Waarover gaan de 2 recente uitspraken van de Raad van State?

1.   Op 12 oktober 2017 besliste de Raad van State tot vernietiging van het besluit van Minister Joke Schauvliege van 1 oktober 2015 om een vergunning aan OB&D toe te kennen. Een procedure die het Comité voor een Leefbaar Louise-Marie voerde, waardoor OB&D momenteel geen vergunning heeft.

2.    VZW Milieufront Omer Wattez voerde voor de Raad van State een procedure tegen het Vlaamse Gewest omtrent de weigering door Milieu-inspectie afdeling Oost-Vlaanderen om in te gaan op het verzoek tot het opleggen van bestuurlijke maatregelen. De Raad van State heeft het besluit van de Minister die het beroep van MOW tegen de weigering van Milieu-inspectie ongegrond verklaarde, vernietigd. Ongetwijfeld is dit een zeer gunstige evolutie om de gronden die er nu liggen weg te krijgen.

Zien jullie door het bos de bomen nog met al deze procedures? Waar staan we vandaag? Wat maakt dat alles zo lang duurt en wat is er juist wanneer misgelopen?

We trachten het voor jullie te verduidelijken. Hieronder nemen we je mee in de tijdslijn van een soap-waardig, maar wel onrustwekkend verhaal. Let vooral ook op de data en hoe men enkele keren op een echt onverantwoorde wijze door het "rode licht" rijdt.

OB&D heeft nu geen vergunning meer:  een overzicht sinds mei 2007

·       Op 11 mei 2007 wordt Louise-Marie opgeschrikt door de toekenning van vergunning door de Bestendige Deputatie van Oost-Vlaanderen voor het inrichten van een asbeststortplaats op de site Bohez. De bestaande vergunning voor het storten van onschadelijk inerte materialen in de oude zandgroeve, werd door de nieuwe eigenaar OB&D NV in alle stilte gewijzigd naar deze duidelijk meer lucratieve vergunning.

Op vandaag is het voor ons nog steeds een raadsel hoe dit dossier aan de aandacht van de gemeentelijke overheden kon ontsnappen en wat de Bestendige Deputatie op dat moment bezielde om een dergelijke vergunning toe te kennen aan de rand van het Muziekbos, het Sint-Pietersbos en het natuurgebied van bos Ter Eycken. Mits enige alertheid hoefde dit verhaal niet geschreven. Het betreft een stortplaats die al jaren diende gevuld te zijn met inerte materialen. Door het ontbreken van een adequate opvolging is dit evenwel nog steeds niet gebeurd. Voor een gewiekste investeerder uit de afvalsector, ongetwijfeld een mooie opportuniteit. 

·       Enkele attente buurtbewoners organiseerden op 21 mei 2007 een infovergadering en persconferentie in een bomvolle Zaal La Salette. Uit deze bijeenkomst ontstond “Louise-Marie tegen asbest vzw” die met haar acties onmiddellijk een ruim draagvlak kreeg bij de bevolking in Ronse en omgeving.

·       Minister Crevits beslist in januari 2008, mede dan zij onze tussenkomsten, acties en jullie talrijke steun, om de vergunning voor het storten van asbest niet toe te staan. De minister gaf toelating om gereinigd slib te storten i.p.v. asbest, doch dit was duidelijk niet naar de zin van de uitbater. Ze tekenden tegen deze beslissing beroep aan bij de Raad van State, een procedure waarin ons actiecomité als tussenkomende partij mee optrad.

  

·       OB&D besefte al snel dat het bekomen van een vergunning voor het storten van asbest een onhaalbare zaak wordt en doet op 24 oktober 2009 een nieuwe vergunningsaanvraag voor het storten van zwaar vervuild, niet-reinigbaar slib en baggerspecie. Omdat we dit dossier strikt opvolgden en onze kennis delen, is de alertheid van de Bestendige Deputatie en de Stad Ronse, er deze keer wel. Dit resulteert in een weigering op 10 maart 2010 door de Bestendige Deputatie. Ook de Stad Ronse wil dit duidelijk niet.

·       Op 25 november 2010 namen we kennis van een nieuwe milieuvergunningsaanvraag door OB&D, identiek aan de vorige evenwel met lichte aanpassing m.b.t. het lozingswater. Net voor kerst 2010 besliste het College van Burgemeester en Schepenen om ook hier een ongunstig advies te geven. We konden ons kerstmaal met een gerust gemoed aansnijden.

·      Januari 2011, de Raad van State vernietigde de eerdere weigering van Minister Crevits, omwille van onvoldoende motivering. De Raad van State vond evenwel dat het storten van asbest ongehoord is in een dergelijk mooi en beschermd landschap, dat druk bezocht wordt door toeristen, sporters en de jeugd. Dit samen met de publieke druk en de modaliteiten die Stad Ronse omtrent asbest heeft opgenomen in de bouwvergunning van de stortplaats, stemde ons gerust dat het gevaar dat er asbest zou gestort worden, geweken was. Onze naam wijzigden we naar “Comité voor een Leefbaar Louise-Marie vzw”.

·       Geen asbest is op 29 maart 2012 ook de beslissing Vlaamse minister Schauvliege. Zij verleent evenwel een vergunning voor zowel het onderdeel DOP als voor de stortplaats categorie 2, voor een periode van vijf jaar.

·       Na analyse van deze vergunning en het advies van deskundigen besliste het “Comité voor een Leefbaar Louise-Marie” om haar acties tegen het storten verder te zetten, gezien het hier zwaar vervuilde, niet-reinigbare bodem en baggerspecie betreft.  Dit zijn gronden waarin kankerverwekkende stoffen zitten. Op zo een ondergrond kan en mag geen bos komen en bestaat er uitlekkingsgevaar zodat er gif in de bodem kan komen. De nabestemming bos komt hierdoor overduidelijk in het gedrang. Na raadpleging van onze achterban, tekenden we beroep aan bij de Raad van State tegen deze vergunning. 

·       Met deze vergunning kon OB&D de uitbating van hun stort voor zwaar vervuilde gronden starten. Niettegenstaande OB&D kennis had van ons beroep tegen deze vergunning, begonnen ze onmiddellijk met de inrichting van de stortplaats. 

Blijkbaar wilde OB&D zo snel mogelijk de put vullen. Inrichtingswerken werden onmiddellijk zonder een goedgekeurd inrichtingsplan opgestart, maar tijdelijk stilgelegd op 4 september 2012 na interventie van de Milieu-inspectie. In februari 2013 nam de Milieu-inspectie kennis van het inrichtingsplan en ging OB&D verder met de aanleg van een zware kleilaag en HDPE-folie die de ondergrond en watervoerende lagen in Ronse en Maarkedal de komende eeuwen dienen te beschermen tegen uitlekkend milieubelastend percolaat.   

Gezien de belangrijkheid van deze investeringen was het voor ons zeer duidelijk dat OB&D de lopende procedure bij de Raad van State niet zou afwachten en dat het storten van de gronden weldra zou aanvangen.

·       Het arrest van de Raad van State zou ongetwijfeld te laat komen, dus poogde het Comité voor Leefbaar Louise-Marie om een milieustakingsvordering te bekomen, waarmee de uitbating van het stort kon worden stilgelegd tot aan de uitspraak van de Raad van State. Deze mening werd evenwel niet gedeeld door de overheden die een dergelijke vordering konden instellen. OB&D kon dus rustig verder zijn gang gaan.

 

  

·       Op 26 mei 2013 gaf de auditeur van de Raad van State het advies om de vergunning te vernietigen en opnieuw had de overheid geen oor naar onze vraag om de milieustakingsvordering in te stellen.   

·       Vanaf 8 september 2013 startte OB&D met het storten van afvalgronden, niettegenstaande zij kennis hadden van het negatief advies van de auditeur. Aan een hoog tempo werd er fors gestort, tal van vrachtwagens reden op en af naar de stortplaats. OB&D wist zeer goed dat dat de eerder toegekende vergunning van korte duur zou zijn.

Dit was voor het Comité een zeer verontrustende, onverantwoordelijke houding van OB&D aangezien de Raad van State meestal het advies van de auditeur volgt. OB&D was vanaf dat ogenblik zeker op de hoogte dat er een risico was dat de eerder toegekende milieuvergunning veel kans had op vernietiging. Plat geldgewin haalde hier duidelijk de bovenhand op een verantwoordelijke houding naar de omgeving, de stad en de maatschappij. 

·       Finaal stelde het College van Burgemeester en Schepenen op 2 oktober 2013 een milieustakingsvordering in tegen OB&D waardoor het storten van deze afvalgronden eindelijk stopte.  

·       Enkele dagen later, op 10 oktober 2013 vernietigde de Raad van State het voornoemde besluit van 29 maart 2012, opnieuw na de procedures ingesteld door het Comité voor een Leefbaar Louise-Marie en door Milieufront Omer Wattez. 

·       OB&D deed verschillende pogingen om het storten van die zeer verontreinigde gronden alsnog vergund te krijgen. Bovenop trachten ze een regularisatie te bekomen voor de reeds gestorte afvalgronden, die er nu illegaal liggen. Ze doen dit door wijzigen aan te brengen aan de nieuwe aanvragen of zelfs door de zaken anders voor te stellen dan ze effectief zijn, bv. door het aanvragen van een vergunning voor een mono-stortplaats, daar waar de gestorte afvalgronden niet afkomstig zijn van eigen bedrijfsactiviteit. Een overzicht:

·       21 mei 2014 - weigering van een nieuwe vergunning door Minister Joke Schauvliege ten gevolge van de uitspraak van de Raad van State van 10 oktober 2013, waartegen OB&D opnieuw onmiddellijk in beroep gaat bij de Raad van State, maar er op 26 april 2016 afstand van doet. 

·       28 oktober 2014 een nieuwe vergunningsaanvraag door OB&D ter regularisatie van de gestorte afvalgrond en een nieuwe aanvraag als mono-stortplaats klasse 1

·       Grote verrassing als Minister Joke Schauvliege op 1 oktober 2015 alsnog de op 21 mei 2014 geweigerde vergunning verleent om de liggende afvalgrond te regulariseren en bijkomend een vergunning verleent om afvalgronden te storten in wat een mono-stortplaats genoemd wordt. OB&D kreeg hiermee groen licht om opnieuw die zwaar vervuilde gronden te storten, wat ze eind oktober 2015 dan ook onmiddellijk deden. Het Comité voor een Leefbaar Louise-Marie startte een procedure op bij de Raad van State om deze vergunning te vernietigen en deed opnieuw alle pogingen om met een milieustakingsvordering het storten te stoppen, dit laatste evenwel opnieuw zonder resultaat. 

·       Met het recente vonnis Raad van State van 12 oktober 2017, vernietigt deze de vergunning van 1 oktober 2015. OB&D heeft voorlopig geen vergunning meer. Wij vernemen in de pers dat OB&D een nieuwe vergunning zal aanvragen.

  

Wat nu met die vervuilde grond die er ligt? 

·       Onmiddellijk na de eerste vernietiging door de Raad van State (10 oktober 2013) vraagt “vzw Milieufront Omer Wattez” aan de Milieu-inspectie om een bestuurlijke maatregel op te leggen teneinde de reeds gestorte afvalstoffen te laten verwijderen en het terrein in zijn natuurlijke toestand te herstellen. De afdeling Milieu-inspectie beslist op 20 november 2013 om niet in te gaan op dit verzoek, omdat dit “op dat ogenblik disproportioneel en voorbarig zou zijn”. 

·       VZW Milieufront Omer Wattez (MOW) gaat hiertegen in beroep maar op 31 januari 2014 verwerpt de Vlaamse minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur dit beroep omdat er volgens haar geen sprake is van een milieumisdrijf. Tegen deze beslissing tekent Milieufront Omzet Wattez in maart 2014 bij de Raad van State beroep aan.

·       Met het recente arrest nr. 239.676 van de Raad van State van 26 oktober 2017 heeft de Raad van State het besluit van de Minister van 31 januari 2014 vernietigd. Ongetwijfeld een zeer gunstige evolutie om de gronden die er nu liggen te laten verwijderen

Wat brengt de toekomst?

·       Op 25 november 2017 plantte OB&D NV 12.000 boompjes, volgens hen “een belofte” die ze dienen na te komen. Volgens ons gewoon de verplichting van een stortuitbater om op de nabestemming bos te realiseren, overeenkomstig de toegekende vergunning. Daarenboven is er voor deze beplanting subsidie toegekend. We betalen dus allemaal voor die bomen!

Laat hier nu net het schoentje wringen.  De vergunningen die OB&D blijft aanvragen voor het categorie 2 gedeelte van de stortplaats, laten niet toe om de “nabestemming bos” te realiseren. Het “Comité voor een Leefbaar Louise-Marie” zal zich blijven verzetten tegen het storten van zwaar verontreinigde niet reinigbare afvalgronden in een landschappelijk waardevol gebied pal bij het Muziekbos, in het hart van de Vlaamse Ardennen.

·       Wij blijven ook volop ijveren voor de verwijdering van de reeds gestorte afvalgronden die zwaar vervuild zijn en er nu illegaal liggen, net omdat deze ook de nabestemming bos in het gedrang brengen.  

·       Wij kunnen enkel akkoord gaan met een volledige opvulling van de zandgroeve met inert onschadelijke afvalstoffen, wat de bedoeling was van de oorspronkelijke vergunningen of van DOP-gronden, zodat daarna het landschap kan hersteld worden met bebossing. Enkel zo kan de gezondheid van de buurtbewoners, toeristen, sporters en de jeugd gegarandeerd worden. Enkel zo kunnen flora en fauna beschermd worden. Enkel zo wordt het nageslacht uit Ronse en Maarkedal niet opgescheept met zwaar vervuilde grond en de gevolgen daarvan.

Steun aan het Comité voor een Leefbaar Louise-Marie

Wij zijn een apolitieke vereniging waarbij de leden en sympathisanten zich op volledig vrijwillig basis inzetten voor het beoogde doel. Onze voornaamste fondsenwerving is het jaarlijks eetfestijn dat dit jaar doorgaat 11 februari 2018. Meer dan welkom! 
Info en kaarten : https://cvll.jimdo.com/

Wenst u mee te werken aan onze acties of deze te steunen? Ook fijn. Stuur een berichtje naar louisemarietegenasbest@telenet.be

We danken u voor uw steun, in welke dan vorm ook. We zijn ondertussen tien jaar actief en geven niet op!